Nederlands:
La Ilaha Illala, geschreven door Ewald Vanvugt en gepubliceerd in 1971 door Paul Brand, is een levendig en reflectief reisverslag dat de idealistische reis van de auteur door Afghanistan en andere delen van Zuid-Azië beschrijft. Deze eerste editie, bestaande uit 280 pagina’s en met een formaat van 13,5 cm x 19,5 cm, biedt een fascinerend inzicht in de avontuurlijke zoektocht naar spirituele en culturele verlichting in een tijdperk van vrije reizen en ontdekkingen.
Het boek neemt de lezer mee op Vanvugt’s reis in 1969, die begon in de jaren van zijn twintiger jaren. Het verslag vangt een moment van utopische verwachting waarin de reis naar het ‘paradijs’ symbolisch door Afghanistan, West-Pakistan en India loopt. De titel La Ilaha Illala, wat betekent ‘Niets bestaat behalve één Allah’, een zin uit de Koran, weerspiegelt Vanvugt’s zoektocht naar betekenis en eenheid in een wereld vol tegenstellingen.
Het verhaal begint met Vanvugt’s vertrek uit het chaotische en vervreemdende Westen, waar hij de ‘kakofoniese auto-klaksons’ van de westerse samenleving achterlaat. Op zoek naar eenvoud en spirituele helderheid, reist hij door Joegoslavië, Turkije, Syrië en Libanon voordat hij Afghanistan bereikt. In elk land observeert Vanvugt de lokale gebruiken en de schoonheid van de natuur, waarbij hij op zoek gaat naar een diepere verbinding met de wereld om hem heen.
Joegoslavië wordt beschreven als een plek waar arbeiders meer met hun handen werken dan in West-Europa, wat Vanvugt ziet als een teken van authenticiteit. Turkije verrast hem met zijn magische landschappen, waar de gesteenten in felle kleuren stralen en de natuur direct tot zijn ziel spreekt. In Syrië ervaart hij de kracht van oude ruïnes, die voor hem een bron van menselijke energie en geschiedenis worden. In Libanon experimenteert hij met de hash-pijp, wat zijn zoektocht naar spirituele verrijking en avontuur benadrukt.
Afghanistan is echter het hoogtepunt van zijn reis. Vanvugt beschrijft het land als een paradijs op aarde, een plaats waar mensen ‘in zinvol verband’ leven, afgekeerd van de westerse levensstijl. Kandahar wordt een levende droom, waar hij door de straten wandelt, zich onderdompelt in de cultuur, en geniet van de authenticiteit van het leven in de modder- en lemen hutjes. Kabul, met zijn tijdloze charme, en Kunduz, een dromerig middeleeuws stadje, bieden hem een gevoel van rust en extase.
Het boek schetst een tijd waarin de ontdekking van dergelijke plaatsen mogelijk was zonder de dreiging van moderne conflicten. Vanvugt’s lyrische proza en passie voor de eenvoud van het leven in Afghanistan schilderen een beeld van het land als een toevluchtsoord van vrede en harmonie. De uiteindelijke ontnuchtering van deze utopie zou pas veel later komen, als de realiteit van de veranderende geopolitieke situatie zichtbaar werd.
Ewald Vanvugt, geboren in 1943, is een Nederlandse schrijver, journalist en avonturier. Hij maakte naam met zijn levendige reisverhalen en essays, waarin hij vaak zijn persoonlijke ervaringen verweeft met bredere culturele en sociale observaties. Naast La Ilaha Illala, heeft Vanvugt verschillende andere werken gepubliceerd, waaronder historische studies en kritische essays over kolonialisme en culturele uitwisselingen. Zijn stijl wordt gekenmerkt door een zoektocht naar dieper inzicht en een verlangen naar authentieke ervaringen, wat hem een unieke stem in de Nederlandse literatuur heeft opgeleverd. Vanvugt’s werk reflecteert zijn passie voor reizen en zijn drang om de wereld vanuit verschillende perspectieven te begrijpen en te beleven.
English:
La Ilaha Illala (Nothing Exists Except Allah) by Ewald Vanvugt, published in 1971 by Paul Brand, is a vivid and reflective travel memoir detailing the author’s idealistic journey through Afghanistan and other parts of South Asia. This first edition, comprising 280 pages and measuring 13.5 cm x 19.5 cm, provides a fascinating insight into the adventurous quest for spiritual and cultural enlightenment during an era of free-spirited travel and discovery.
The book takes the reader on Vanvugt’s journey in 1969, undertaken in his twenties. The account captures a moment of utopian expectation, with the journey to ‘paradise’ symbolically passing through Afghanistan, West Pakistan, and India. The title, La Ilaha Illala, meaning ‘Nothing exists except Allah’, a phrase from the Quran, reflects Vanvugt’s search for meaning and unity in a world full of contradictions.
The story begins with Vanvugt’s departure from the chaotic and alienating West, leaving behind the ‘cacophonous car horns’ of Western society. In search of simplicity and spiritual clarity, he travels through Yugoslavia, Turkey, Syria, and Lebanon before reaching Afghanistan. In each country, Vanvugt observes local customs and the beauty of nature, seeking a deeper connection with the world around him.
Yugoslavia is described as a place where workers use their hands more than in Western Europe, which Vanvugt sees as a sign of authenticity. Turkey surprises him with its magical landscapes, where the rocks shine in bright colors, and nature speaks directly to his soul. In Syria, he experiences the power of ancient ruins, which become a source of human energy and history for him. In Lebanon, he experiments with the hash pipe, emphasizing his quest for spiritual enrichment and adventure.
Afghanistan, however, is the pinnacle of his journey. Vanvugt describes the country as a paradise on earth, a place where people live ‘in meaningful connection’, turned away from the Western way of life. Kandahar becomes a living dream, where he walks through the streets, immerses himself in the culture, and enjoys the authenticity of life in the mud and adobe huts. Kabul, with its timeless charm, and Kunduz, a dreamy medieval town, offer him a sense of peace and ecstasy.
The book portrays a time when discovering such places was possible without the threat of modern conflicts. Vanvugt’s lyrical prose and passion for the simplicity of life in Afghanistan paint a picture of the country as a haven of peace and harmony. The eventual disillusionment of this utopia would come much later, as the reality of the changing geopolitical situation became evident.
Ewald Vanvugt, born in 1943, is a Dutch writer, journalist, and adventurer. He gained recognition for his vivid travel stories and essays, in which he often intertwines his personal experiences with broader cultural and social observations. In addition to La Ilaha Illala, Vanvugt has published several other works, including historical studies and critical essays on colonialism and cultural exchanges. His style is characterized by a quest for deeper insight and a desire for authentic experiences, earning him a unique voice in Dutch literature. Vanvugt’s work reflects his passion for travel and his drive to understand and experience the world from various perspectives.
