Nederlands:
“Terugkeer. Verzamelde gedichten” is een dichtbundel van Lisbeth van Thillo, uitgegeven door Stichting Mercator-Plantijn in Antwerpen in 1983 en gedrukt door van Spijk in Venlo. Deze eerste editie omvat 47 pagina’s en meet 17 cm x 24 cm. Het boek is uitgevoerd als een genaaide softcover met stofomslag en verkeert in uitstekende staat.
Lisbeth van Thillo werkte in 1939 als lerares Nederlands te Antwerpen en huwde in 1941 met advocaat Edgar Boonen. Ze was de schoonmoeder van dichter Eddy van Vliet en was verbonden aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen.
In 1938 weigerde Van Thillo de haar toegedachte René de Clercq-prijs in ontvangst te nemen. Zij zou de eerste laureaat zijn van deze prijs, die in het leven was geroepen door de Nederlandse dichter en De Clercqbiograaf J.J. Wijnstroom.
“Terugkeer” biedt een verzameling van Van Thillo’s gedichten, die getuigen van haar diepgaande observaties en reflecties op het leven. Haar poëzie is doordrongen van een gevoel van nostalgie en verlangen, maar ook van kracht en doorzettingsvermogen. Ze slaagt erin universele thema’s te verkennen door middel van een persoonlijke lens, wat haar werk zowel intiem als toegankelijk maakt.
De bundel is voorzien van een stofomslag en de zachte, contemplatieve toon van haar gedichten wordt versterkt door de zorgvuldige vormgeving en presentatie. Van Thillo’s bijdragen aan tijdschriften zoals Dietsche Warande & Belfort, Dietbrand, Brabantia Nostra, en Vormen en Werk, zijn indicatief voor haar invloedrijke positie in de Vlaamse literaire wereld.
English:
“Terugkeer. Verzamelde gedichten” (Return. Collected Poems) is a poetry collection by Lisbeth van Thillo, published by Stichting Mercator-Plantijn in Antwerp in 1983 and printed by van Spijk in Venlo. This first edition comprises 47 pages and measures 17 cm x 24 cm. The book is presented as a sewn softcover with a dust jacket and is in fine condition.
Lisbeth van Thillo worked as a Dutch teacher in Antwerp in 1939 and married lawyer Edgar Boonen in 1941. She was the mother-in-law of poet Eddy van Vliet and was associated with the Catholic Flemish College for Women.
In 1938, Van Thillo refused to accept the René de Clercq Prize, which was awarded for “merits in poetic and Dutch areas,” also known as the “Silver Oak Leaf.” She would have been the first laureate of this prize, established that year by the Dutch poet and De Clercq biographer J.J. Wijnstroom.
“Terugkeer” offers a collection of Van Thillo’s poems, which reflect her deep observations and reflections on life. Her poetry is imbued with a sense of nostalgia and longing, but also with strength and perseverance. She manages to explore universal themes through a personal lens, making her work both intimate and accessible.
The collection features a dust jacket, and the soft, contemplative tone of her poems is enhanced by the careful design and presentation. Van Thillo’s contributions to magazines such as Dietsche Warande & Belfort, Dietbrand, Brabantia Nostra, and Vormen en Werk, indicate her influential position in the Flemish literary world.
