Nederlands
De grond onder haar voeten van Salman Rushdie begint met de gevierde zangeres Vina Aspara die terechtkomt in een verwoestende aardbeving. Vanaf dat moment zal niemand haar ooit nog zien, ook Ormus Cama niet, de minnaar die zijn hele leven in de muziek naar haar blijft zoeken. De roman geeft een prachtig beeld van de veranderende tijdgeest, de cultuurverschillen tussen Oost en West, en de geschiedenis van de popmuziek. Het is een verhaal over liefde, dood en rock-‘n-roll en een briljante hervertelling van de mythe van Orpheus.
Deze roman zit vol sagenrijke familiegeschiedenissen waarin personen helden worden en helden aards worden. Soms krijgen ze mythische proporties, met name popzangeres Vina, die als een rockende, scheldende, betoverende, copulerende hemelse nimf de rode draad van het boek vormt. In het begin wordt zij verzwolgen door de aarde en sterft. De roman bestaat uit een orfische zoektocht naar haar levensverhaal en een aaneenrijging van ware en overdrachtelijke cataclysmen. Naast Vina zijn er nog twee hoofdrolspelers, beiden haar minnaars. Een, de ik-figuur, is fotograaf, de ander musicus-componist. Met (pop)muziek als permanente ondertoon trekt Rushdie al zijn erudiete en verhalende registers open, met veel taalknutselarij en woordspelletjes, als in een verbaal multimediacircus. Daarnaast speelt nog een tiental personen, veelal familieleden, een hoofdrol. Schijn en werkelijkheid, normaal, abnormaal en paranormaal, liefde en muziek worden in een diabolische taalstroom vervlochten. Rushdie schept een platform voor de roman maar ondergraaft tegelijk de grond onder de voeten van de lezer. Goed vertaald.
Salman Rushdie won in 1981 de Booker Prize met Middernachtskinderen. Daarna volgden onder meer De duivelsverzen (1988) en De laatste zucht van de Moor (1995). Rushdies werk wordt vertaald in een groot aantal landen en werd verschillende keren bekroond.
English
The Ground Beneath Her Feet by Salman Rushdie begins with the celebrated singer Vina Aspara being caught in a devastating earthquake. From that moment, she is never seen again, not even by Ormus Cama, the lover who spends his entire life searching for her through music. The novel provides a beautiful portrayal of the changing zeitgeist, cultural differences between East and West, and the history of pop music. It is a story of love, death, and rock ‘n’ roll and a brilliant retelling of the Orpheus myth.
This novel is filled with legendary family histories where people become heroes and heroes become earthly. Sometimes they acquire mythical proportions, especially the pop singer Vina, who, as a rocking, swearing, enchanting, copulating celestial nymph, forms the central thread of the book. In the beginning, she is swallowed by the earth and dies. The novel consists of an Orphic quest for her life story and a series of true and metaphorical cataclysms. Besides Vina, there are two main characters, both her lovers. One, the narrator, is a photographer, the other a musician-composer. With (pop) music as a constant undertone, Rushdie pulls out all his erudite and narrative stops, with much wordplay and puns, like a verbal multimedia circus. Additionally, about ten other characters, mostly family members, play a significant role. Appearance and reality, normal, abnormal and paranormal, love and music are intertwined in a diabolical flow of language. Rushdie creates a platform for the novel but simultaneously undermines the ground beneath the reader’s feet. Well translated.
Salman Rushdie won the Booker Prize in 1981 with Midnight’s Children. This was followed by The Satanic Verses (1988) and The Moor’s Last Sigh (1995). Rushdie’s work has been translated into many languages and has received several awards.
