Nederlands:
Omzien in verwondering is het eerste deel van de herinneringen van Annie Romein-Verschoor, een unieke spiegel van ruim een halve eeuw sociale en culturele geschiedenis van Nederland en tegelijkertijd een intellectueel en emotioneel zelfportret. Dit deel, dat loopt tot aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, vertelt het verhaal van een bewogen en doorleefde, meer tegendraadse dan romantische jeugd. Prachtig beschreven zijn de laatste gouden, roerloze dagen vóór Wereldoorlog I.
Als 75-jarige beschrijft de historica en feministe haar leven tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Zij geeft een beeld van haar jeugd, die zij grotendeels doorbracht in Den Helder en Nederlands-Indië, haar studie geschiedenis aan de Leidse universiteit, haar huwelijk met de historicus Jan Romein en het combineren van haar eigen carrière met een gezin met vier kinderen, en de rol die zij en haar echtgenoot speelden in het linkse intellectuele klimaat.
Annie Romein-Verschoor (1895-1978) was een vooraanstaand historica en feministe. Bekend is haar proefschrift Vrouwenspiegel (1935) over Nederlandse romanschrijfsters na 1880. Met haar echtgenoot schreef zij onder andere De Lage Landen bij de zee (1934) en Erflaters van onze beschaving (1938-1940). Haar werk is gebaseerd op het marxisme. Zij schrijft zeer boeiend en kritisch over hetgeen zij heeft meegemaakt en spaart ook zichzelf niet. Over haar huwelijk is zij echter positiever dan de feitelijke situatie rechtvaardigde.
English:
Omzien in verwondering is the first part of the memoirs of Annie Romein-Verschoor, providing a unique reflection of more than half a century of social and cultural history of the Netherlands, while also serving as an intellectual and emotional self-portrait. This volume, which covers the period until the outbreak of World War II, tells the story of a turbulent and deeply lived youth, more contrarian than romantic. Beautifully described are the last golden, still days before World War I.
At the age of 75, the historian and feminist describes her life up to the beginning of World War II. She gives a picture of her youth, which she spent largely in Den Helder and the Dutch East Indies, her study of history at Leiden University, her marriage to the historian Jan Romein, and the combination of her own career with a family of four children, and the role that she and her husband played in the left-wing intellectual climate.
Annie Romein-Verschoor (1895-1978) was a prominent historian and feminist. She is known for her dissertation Vrouwenspiegel (1935) about Dutch women novelists after 1880. With her husband, she wrote, among other works, De Lage Landen bij de zee (1934) and Erflaters van onze beschaving (1938-1940). Her work is based on Marxism. She writes very engagingly and critically about what she has experienced, sparing herself no criticism. However, she is more positive about her marriage than the factual situation justified.
