Nederlands
De wandelende Jood (1957) door August Vermeylen is een krachtige en introspectieve roman die het eeuwenoude verhaal van Ahasverus, de wandelende Jood, opnieuw vertelt. Gepubliceerd door C. A. J. Van Dishoeck in Bussum, bestaat deze achtste editie uit 100 pagina’s en biedt een diepgaande verkenning van geloof, schuld en menselijke zoektocht naar verlossing. De roman is een intrigerende hervertelling die zowel historisch als filosofisch rijk is, verweven met Vermeylen’s kenmerkende diepgang en symboliek.
De roman draait om Ahasverus, een joodse schoenlapper die een diepe overtuiging ontwikkelt in de heilsleer van Jezus. Na de kruisiging van Jezus wordt Ahasverus echter vervuld met desillusie en schuld. Hij wordt vervloekt tot een eeuwige zwerftocht over de aarde, opgejaagd door de herinnering aan de intense blik van Jezus die hij heeft opgevangen toen hij weigerde hem te helpen onderweg naar Golgotha. Deze blik, vol van zowel leed als vergeving, achtervolgt Ahasverus en vormt de kern van zijn lijdensweg door de eeuwen heen.
Vermeylen schildert een complex en gelaagd portret van Ahasverus, die door zijn onophoudelijke zwerftocht niet alleen getuige wordt van historische gebeurtenissen en veranderingen in de wereld, maar ook van de eeuwige strijd tussen goed en kwaad, geloof en ongeloof. Zijn eeuwige omzwervingen symboliseren de voortdurende menselijke zoektocht naar betekenis en verlossing, evenals de confrontatie met eigen tekortkomingen en schuld.
De roman weeft historische elementen en filosofische reflecties samen, waarbij Ahasverus vaak in aanraking komt met mensen en culturen die hem uitdagen en confronteren met verschillende facetten van zijn eigen bestaan. Zijn ontmoetingen met diverse personages en gebeurtenissen dienen als spiegels voor zijn innerlijke worstelingen en groei. Doorheen deze ontmoetingen onderzoekt Vermeylen de thema’s van verlossing, vergeving en de zoektocht naar innerlijke vrede.
Ahasverus’ zwerftocht brengt hem naar de meest uiteenlopende plaatsen en tijden, van de oude beschavingen tot de moderne wereld, waarbij hij steeds opnieuw geconfronteerd wordt met de menselijkheid en de tekortkomingen die de wereld kenmerken. De intense symboliek en de rijkdom aan historische en culturele referenties in de roman maken het een diepgaand werk dat de lezer uitdaagt om na te denken over de menselijke conditie en de aard van verlossing.
Vermeylen’s schrijfstijl in De wandelende Jood is zowel lyrisch als beschouwend, en hij gebruikt een poëtische taal om de diepere lagen van Ahasverus’ ervaring te onthullen. Zijn beschrijvingen zijn levendig en zijn observaties zijn doordringend, wat een rijk en genuanceerd beeld geeft van de eeuwige zoektocht van zijn protagonist.
De wandelende Jood is een waardevolle toevoeging aan de Vlaamse literatuur, waarin August Vermeylen erin slaagt om een oude legende nieuw leven in te blazen met diepgaande psychologische en filosofische inzichten. De roman biedt een intrigerende reflectie op de menselijke zoektocht naar verlossing en de worstelingen die daarbij komen kijken, en blijft relevant voor lezers die geïnteresseerd zijn in de complexiteit van de menselijke ziel en haar eeuwige zoektocht naar betekenis.
August Vermeylen (1872-1945) was een vooraanstaande Vlaamse schrijver, dichter, en intellectueel, bekend om zijn bijdragen aan de Vlaamse culturele beweging en zijn diepgaande literaire werken. Geboren in Brussel, was Vermeylen een fervent voorstander van de Vlaamse cultuur en literatuur, en speelde hij een sleutelrol in de ontwikkeling van de Vlaamse literatuur in de 20e eeuw. Zijn werk wordt gekenmerkt door een sterke nadruk op symboliek, filosofie en historische thema’s. Naast De wandelende Jood schreef Vermeylen tal van essays, poëzie en andere literaire werken die vaak maatschappelijke en culturele kwesties verkenden. Zijn invloed op de Vlaamse literatuur en cultuur blijft aanzienlijk, en zijn werk wordt geprezen om zijn diepgang, intellectuele rijkdom en blijvende relevantie.
English
De wandelende Jood (The Wandering Jew) (1957) by August Vermeylen is a powerful and introspective novel that retells the age-old story of Ahasverus, the wandering Jew. Published by C. A. J. Van Dishoeck in Bussum, this eighth edition of 100 pages offers a profound exploration of faith, guilt, and the human quest for redemption. The novel is an intriguing retelling that is both historically and philosophically rich, interwoven with Vermeylen’s characteristic depth and symbolism.
The novel centers around Ahasverus, a Jewish cobbler who develops a deep belief in the salvific teachings of Jesus. However, following the crucifixion of Jesus, Ahasverus is filled with disillusionment and guilt. He is cursed to wander the earth eternally, haunted by the memory of the intense gaze of Jesus he caught when he refused to help him on the way to Golgotha. This gaze, full of both suffering and forgiveness, haunts Ahasverus and forms the core of his anguish through the centuries.
Vermeylen paints a complex and layered portrait of Ahasverus, who, through his ceaseless wandering, becomes not only a witness to historical events and changes in the world but also to the eternal struggle between good and evil, belief and unbelief. His eternal wanderings symbolize the ongoing human search for meaning and redemption, as well as the confrontation with one’s own shortcomings and guilt.
The novel weaves historical elements and philosophical reflections together, with Ahasverus often encountering people and cultures that challenge him and confront him with different facets of his own existence. His encounters with diverse characters and events serve as mirrors for his inner struggles and growth. Through these encounters, Vermeylen explores themes of redemption, forgiveness, and the quest for inner peace.
Ahasverus’ wandering takes him to the most diverse places and times, from ancient civilizations to the modern world, where he is repeatedly confronted with humanity and the shortcomings that characterize the world. The intense symbolism and the richness of historical and cultural references in the novel make it a profound work that challenges the reader to reflect on the human condition and the nature of redemption.
Vermeylen’s writing style in De wandelende Jood is both lyrical and contemplative, using poetic language to reveal the deeper layers of Ahasverus’ experience. His descriptions are vivid and his observations are penetrating, providing a rich and nuanced depiction of his protagonist’s eternal quest.
De wandelende Jood is a valuable addition to Flemish literature, in which August Vermeylen succeeds in breathing new life into an old legend with profound psychological and philosophical insights. The novel offers an intriguing reflection on the human quest for redemption and the struggles that come with it, and remains relevant to readers interested in the complexity of the human soul and its eternal search for meaning.
August Vermeylen (1872-1945) was a prominent Flemish writer, poet, and intellectual, known for his contributions to the Flemish cultural movement and his profound literary works. Born in Brussels, Vermeylen was a fervent advocate of Flemish culture and literature and played a key role in the development of Flemish literature in the 20th century. His work is characterized by a strong emphasis on symbolism, philosophy, and historical themes. In addition to De wandelende Jood, Vermeylen wrote numerous essays, poetry, and other literary works that often explored social and cultural issues. His influence on Flemish literature and culture remains significant, and his work is praised for its depth, intellectual richness, and enduring relevance.
