Nederlands
De buitenstaander van Régis Debray, vertaald door Benjo Maso, volgt het verhaal van Frank, een jonge Zwitserse intellectueel die twee jaar geleden naar Zuid-Amerika vertrok om deel te nemen aan het verzet tegen de fascistoïde machthebbers in een Venezuela-achtige staat. Frank raakt zijdelings betrokken bij de onenigheid tussen zijn communistische en niet-communistische kameraden van de guerrillabeweging. Ondanks zijn idealen blijft hij echter een vreemdeling. Voor Celia, zijn grote liefde, die besluit dat ze meer van de revolutie houdt dan van hem (“Mensen zijn niet als broeders. Hun leven is gebrandmerkt door de kleur blauw van de hemel waaronder ze zijn opgegroeid.”). Voor zijn kameraden van het verzet. En voor de oude Manuel, die “sinds de Spaanse burgeroorlog met zijn door touwen bij elkaar gehouden kartonnen koffertje van de ene mislukte revolutie naar de andere trekt”.
Régis Debray (1940), een Frans intellectueel en kind van de haute-bourgeoisie, vertrok in de jaren zestig naar Zuid-Amerika en zette zich daar in voor revolutie en democratie. Ter dood veroordeeld door een Boliviaans militair gerechtshof, werd Debray – door rechtstreeks toedoen van de toenmalige president Charles de Gaulle – na vier jaar gevangenisstraf aan Frankrijk uitgeleverd. Debray verwerkte zijn ervaringen met de guerillero’s in deze roman, waarin hij vooral de nadruk legt op hoe onoverbrugbaar de kloof blijkt tussen de West-Europese en de Latijns-Amerikaanse gevoelswereld en mentaliteit. De Europese revolutionair bleef een buitenstaander.
English
The Outsider by Régis Debray, translated by Benjo Maso, follows the story of Frank, a young Swiss intellectual who left for South America two years ago to join the resistance against the fascist rulers in a Venezuela-like state. Frank becomes tangentially involved in the discord between his communist and non-communist comrades in the guerrilla movement. Despite his ideals, he remains a stranger. For Celia, his great love, who decides she loves the revolution more than him (“People are not like brothers. Their lives are branded by the blue color of the sky under which they grew up.”). For his comrades in the resistance. And for the old Manuel, who “has been moving from one failed revolution to another with his cardboard suitcase held together by ropes since the Spanish Civil War.”
Régis Debray (1940), a French intellectual and child of the haute-bourgeoisie, went to South America in the 1960s and dedicated himself to revolution and democracy. Sentenced to death by a Bolivian military court, Debray was extradited to France after four years in prison, thanks to the direct intervention of then-President Charles de Gaulle. Debray processed his experiences with the guerilleros in this novel, emphasizing how unbridgeable the gap between the Western European and Latin American emotional worlds and mentalities proved to be. The European revolutionary remained an outsider.
