Nederlands
Een indisch huwelijk van Carry van Bruggen is een intrigerende roman, gepubliceerd in 1921 door Em. Querido. Deze eerste editie, bestaande uit 122 pagina’s, is een prachtig voorbeeld van Van Bruggens vermogen om complexe sociale en persoonlijke thema’s te verkennen. Het boek, met zijn gedecoreerde linnen omslag, biedt een diepgaande kijk op de ervaringen van Nederlandse kolonisten in de Nederlandse Oost-Indië, met name op een agrarisch landgoed, waarschijnlijk in Deli.
De roman volgt het verhaal van een Nederlandse planter die probeert te ontsnappen aan de allesomvattende eenzaamheid door te trouwen met een Indonesisch-Nederlandse vrouw. Deze beslissing is zowel een vlucht als een zoektocht naar verbinding in een omgeving die doordrenkt is van koloniale spanning en culturele botsingen. Van Bruggen schildert een levendig en soms schrijnend beeld van het leven in de kolonie, waarbij ze de complexe dynamiek tussen de verschillende etnische groepen belicht.
Een belangrijk thema in het boek is de rol van de inheemse huishoudster, ook bekend als Njai of concubine. Deze vrouwen speelden een cruciale, maar vaak onderschatte rol in het koloniale huishouden. Van Bruggen’s beschrijvingen van deze relaties zijn scherpzinnig en onthullend, en werpen licht op de sociale hiërarchieën en de emotionele spanningen die hiermee gepaard gaan.
Daarnaast bevat de roman ook notities over Chinese en Japanse koelies, die een groot deel van de arbeidskracht vormden op de plantages. Deze figuren worden vaak gezien als randfiguren in de koloniale samenleving, maar Van Bruggen geeft hen een stem en onderzoekt hun ervaringen en bijdragen aan het koloniale project.
Carry van Bruggen (1881-1932) was een vooraanstaande Nederlandse schrijfster, bekend om haar scherpe observaties en haar vermogen om sociale en psychologische thema’s te verkennen. Geboren als Carolina Lea de Haan, ontwikkelde Van Bruggen een literaire carrière die zich uitstrekte over vele genres, waaronder romans, essays en filosofische werken. Haar werk wordt gekenmerkt door een diepgaand begrip van de menselijke natuur en een kritische blik op de sociale structuren van haar tijd.
Een indisch huwelijk is een voorbeeld van Van Bruggens vermogen om persoonlijke ervaringen om te zetten in literaire kunst. De roman biedt niet alleen een venster op het koloniale leven, maar ook een reflectie op de universele thema’s van eenzaamheid, identiteit en de zoektocht naar verbinding. Haar schrijfstijl is rijk en evocatief, en haar vermogen om complexe menselijke emoties en sociale dynamieken te verwoorden, maakt deze roman tot een blijvende klassieker in de Nederlandse literatuur.
English
Een indisch huwelijk (An Indonesian Marriage) by Carry van Bruggen is an intriguing novel, published in 1921 by Em. Querido. This first edition, consisting of 122 pages, is a fine example of Van Bruggen’s ability to explore complex social and personal themes. The book, with its decorated cloth cover, offers an in-depth look at the experiences of Dutch colonists in the Dutch East Indies, particularly on an agricultural estate, likely in Deli.
The novel follows the story of a Dutch planter who attempts to escape his overwhelming loneliness by marrying an Indonesian-Dutch woman. This decision is both an escape and a quest for connection in an environment steeped in colonial tension and cultural clashes. Van Bruggen paints a vivid and sometimes poignant picture of life in the colony, highlighting the complex dynamics between the various ethnic groups.
A significant theme in the book is the role of the indigenous housekeeper, also known as Njai or concubine. These women played a crucial yet often underestimated role in the colonial household. Van Bruggen’s descriptions of these relationships are insightful and revealing, shedding light on the social hierarchies and emotional tensions involved.
The novel also includes notes about Chinese and Japanese coolies, who formed a large part of the workforce on the plantations. These figures are often seen as marginal in the colonial society, but Van Bruggen gives them a voice and explores their experiences and contributions to the colonial project.
Carry van Bruggen (1881-1932) was a prominent Dutch writer known for her sharp observations and ability to explore social and psychological themes. Born as Carolina Lea de Haan, Van Bruggen developed a literary career spanning various genres, including novels, essays, and philosophical works. Her work is characterized by a deep understanding of human nature and a critical view of the social structures of her time.
Een indisch huwelijk exemplifies Van Bruggen’s ability to transform personal experiences into literary art. The novel offers not only a window into colonial life but also a reflection on the universal themes of loneliness, identity, and the quest for connection. Her writing style is rich and evocative, and her ability to articulate complex human emotions and social dynamics makes this novel a lasting classic in Dutch literature.
