Dutch:
“Hoogteverschillen” is de Nederlandse vertaling van “Levels of Life” door Julian Barnes, vertaald door Ronald Vlek. Deze vierde editie werd uitgegeven door Humo / Atlas Contact in 2014 als onderdeel van de serie Humo’s zomerliefdes. Het boek omvat 93 pagina’s en meet 12 cm x 20 cm. Het is uitgevoerd als een softcover met perfecte binding en verkeert in uitstekende staat.
Het sublieme “Hoogteverschillen” van Julian Barnes is een liefdesverhaal, dat van hemzelf en Pat Kavanagh. Zij overleed vijf jaar geleden, zevenendertig dagen nadat een hersentumor was vastgesteld. Details over hun relatie geeft Barnes niet, hij noemt niet eens haar naam, maar de essentie staat er: “We zijn dertig jaar samen geweest. Ik was tweeëndertig toen we elkaar leerden kennen, tweeënzestig toen ze stierf. Het hart van mijn leven, het leven van mijn hart.” Every love story is a potential grief story, weet Barnes, en het liefdespaar dat hoog klimt, kan hard vallen. Zo hard als één van de eerste ballonvaarders in augustus 1786: “Door de klap verdwenen zijn benen tot aan zijn knieën in een bloemperk en werden al zijn inwendige organen uiteengereten en uit zijn lichaam geperst.”
“Hoogteverschillen” hoort tot de zonderlingste liefdesverhalen ooit geschreven: het is tegelijk herinnering, verhaal, essay. Een kort, direct relaas over het verlies van zijn vrouw en zijn pogingen om dat te verwerken (een “verdrietwerker” is hij nu) weet Barnes te koppelen aan een geschiedenis van de ballonvaart en de luchtfotografie, met een hoofdrol voor fotograaf Nadar, en een verzonnen liefde tussen de Britse soldaat Fred Burnaby en de Franse actrice Sarah Bernhardt. Uitpuzzelen hoe het allemaal samenhangt, is één van de genoegens bij het lezen, het duidelijkst is dat de ballongeschiedenis een metaforenarsenaal levert voor het liefdesverhaal.
Barnes zet zich over zijn zelfmoordplannen (“een warm bad, een glas wijn naast de kranen, en een vlijmscherp Japans trancheermes”) heen, maar ontkent daarmee de orkaankracht van het verdriet niet. Het gaat niet over: als liefde kan groeien, waarom verdriet dan ook niet? “Misschien maakt verdriet, dat alle patronen kapotmaakt, nog wel meer kapot: het geloof dat er ook maar ergens een patroon bestaat. Maar we kunnen zonder een dergelijk geloof, denk ik, niet overleven. Dus moet ieder van ons doen alsof hij een patroon ontdekt, of herordent.” Na de smak die hij kreeg, toen hij tot aan zijn knieën in een bloemperk zat, is de schrijver Barnes weer opgestaan, heeft hij al tikkend de illusie van een patroon weten te weven. Dat is zijn redding, en ons geluk. “Hoogteverschillen” is een beklijvende beschrijving van het landschap van het verlies, met daarin de auteur: een meeuw met een onuitwisbare olievlek.
English:
“Hoogteverschillen” is the Dutch translation of “Levels of Life” by Julian Barnes, translated by Ronald Vlek. This fourth edition was published by Humo / Atlas Contact in 2014 as part of the Humo’s zomerliefdes series. The book comprises 93 pages and measures 12 cm x 20 cm. It is presented as a softcover with perfect binding and is in fine condition.
The sublime “Levels of Life” by Julian Barnes is a love story, that of himself and Pat Kavanagh. She passed away five years ago, thirty-seven days after a brain tumor was diagnosed. Barnes does not provide details about their relationship, he doesn’t even mention her name, but the essence is there: “We were together for thirty years. I was thirty-two when we met, sixty-two when she died. The heart of my life, the life of my heart.” Every love story is a potential grief story, Barnes knows, and the couple that climbs high can fall hard. As hard as one of the first balloonists in August 1786: “His legs disappeared up to his knees in a flower bed from the impact, and all his internal organs were torn apart and expelled from his body.”
“Levels of Life” is one of the most peculiar love stories ever written: it is simultaneously a memory, a story, and an essay. A short, direct account of the loss of his wife and his attempts to process it (he is now a “grief worker”) Barnes manages to link to a history of ballooning and aerial photography, featuring photographer Nadar, and an imagined love affair between the British soldier Fred Burnaby and the French actress Sarah Bernhardt. Figuring out how it all connects is one of the pleasures of reading it, and it is clear that the ballooning history provides a metaphorical arsenal for the love story.
Barnes overcomes his suicidal plans (“a warm bath, a glass of wine by the taps, and a razor-sharp Japanese carving knife”), but does not deny the hurricane force of grief. It does not go away: if love can grow, why can’t grief as well? “Perhaps grief, which breaks all patterns, also destroys the belief that there is any pattern at all. But I think we cannot survive without such a belief. So each of us must pretend to discover, or reimagine, a pattern.” After the blow that left him sitting knee-deep in a flower bed, the writer Barnes got up again and managed to weave the illusion of a pattern through his writing. That is his salvation, and our luck. “Levels of Life” is a haunting description of the landscape of loss, with the author within it: a seagull with an indelible oil stain.
