Nederlands:
Hélène Lapidoth-Swarth’s Roemeensche volksliederen en balladen, verzameld door Hélène Vacaresco en in het Nederlands bewerkt naar Frans proza, is een bundel uitgegeven rond 1909 door de Maatschappij voor goede en goedkope lectuur in Amsterdam. Deze eerste editie bestaat uit 366 pagina’s en heeft een formaat van 12 cm bij 18,5 cm. Het boek verkeert in goede staat, hoewel de achterkant van de kaft gescheurd is. Het heeft een zachte, genaaide kaft.
Hélène Swarth werd geboren als dochter van koopman Eduard Swarth, die enige tijd consul van Portugal was, en Maria Jacoba Heijblom. Ze groeide op in Brussel en woonde tot aan haar huwelijk in Mechelen. Van 1894 tot 1910 was ze getrouwd met de Nederlandse schrijver Frits Lapidoth. Deze ongelukkige tijd is beschreven door Jeroen Brouwers in zijn boek Hélène Swarth. Haar huwelijk met Frits Lapidoth, 1894-1910 (1986).
Ze debuteerde met Franse, door Lamartine beïnvloede gedichten, maar schakelde op aanraden van Pol De Mont over naar het Nederlands. Haar gedichten werden warm ontvangen door Willem Kloos, die haar ‘het zingende hart van Holland’ noemde en haar werk publiceerde in zijn tijdschrift De Nieuwe Gids. Swarth was tot op hoge leeftijd productief. Haar werk varieert enigszins in kwaliteit, maar in haar beste gedichten toont zij zich de evenknie van andere vooraanstaande Tachtigers. Door haar zuiverheid van uitdrukking bereikte zij een opvallende eenheid van vorm en inhoud, terwijl haar grote zintuiglijke ontvankelijkheid haar beste werk een kosmisch-religieuze inslag geeft. Hoewel critici haar werk steeds minder waardeerden, bleef ze lange tijd invloedrijk bij haar lezerspubliek. Het was ongewoon voor een vrouwelijke dichter om zich zo onverbloemd uit te spreken, wat haar werk extra bijzonder maakt. Het vrouwentijdschrift De Hollandsche Lelie waarschuwde haar lezers: “Ik bid U, weer allereerst zulke bundeltjes van uw boekenrekje”.
English:
Hélène Lapidoth-Swarth’s Roemeensche volksliederen en balladen (Romanian Folk Songs and Ballads), collected by Hélène Vacaresco and translated into Dutch from French prose, is a collection published around 1909 by the Maatschappij voor goede en goedkope lectuur in Amsterdam. This first edition consists of 366 pages and measures 12 cm by 18.5 cm. The book is in good condition, although the back cover is torn. It has a soft, sewn cover.
Hélène Swarth was born to merchant Eduard Swarth, who was briefly the consul of Portugal, and Maria Jacoba Heijblom. She grew up in Brussels and lived in Mechelen until her marriage. From 1894 to 1910, she was married to the Dutch writer Frits Lapidoth, a difficult period described by Jeroen Brouwers in his book Hélène Swarth. Haar huwelijk met Frits Lapidoth, 1894-1910 (1986).
She debuted with French poems influenced by Lamartine, but on the advice of Pol De Mont, switched to Dutch. Her poems were warmly received by Willem Kloos, who called her ‘the singing heart of Holland’ and published her work in his magazine De Nieuwe Gids. Swarth remained productive into old age. Her work varies in quality, but in her best poems, she stands on par with other prominent figures of the Tachtigers. Her purity of expression achieved a remarkable unity of form and content, while her great sensory receptiveness gave her best work a cosmic-religious touch. Though critics increasingly undervalued her work, she remained influential among her readers for a long time. It was unusual for a female poet to speak so candidly, making her work particularly noteworthy. The women’s magazine De Hollandsche Leliewarned its readers: “I pray you, keep such booklets off your bookshelf first and foremost”.
