Nederlands:
De Vlaamse schrijver Guido van Heulendonk verraste met zijn eerste, originele verhalenbundel De echo van de raaf(1991). Er volgden De Vooravond en Paarden zijn ook varkens – voor het laatste ontving hij de Gouden Uil voor Fictie 1996. Zijn boek Aimez-vous les moules? heeft onmiskenbaar dezelfde kwaliteiten als zijn eerdere werk, maar de toon is rijper en trefzekerder. De grof-groteske kantjes zijn er wat van af; op de plaats van de kasteelruïne staat nu de nette burgermanswoning en de natuur heeft zich teruggetrokken achter geschoren coniferen. De psychopaten zijn in behandeling, of hebben plaatsgemaakt voor ‘gewone’ mannen en vrouwen met zonen en dochters, familie en buren, die allemaal lijden aan het leven en sterven aan de dood. Net als in De echo van de raaf, De vooravond en Paarden zijn ook varkens is dit boek gedrenkt in beklemming, eenzaamheid en verwarring. Achter de zorgvuldig opgetrokken ordelijke façade proberen de personages onvermoeibaar en oprecht het leven betekenis te geven, maar ze bewijzen slechts één ding: hoe ongrijpbaar dit bestaan in laatste instantie is. Aimez-vous les moules? bestaat uit veertien verhalen, variërend in lengte van enkele tientallen woorden tot tweeëndertig pagina’s, over alle mogelijke menselijke relaties. Het sterkst zijn de wat langere verhalen. Van Heulendonk bewijst met deze bundel opnieuw dat hij een plot kan verzinnen, zich uitstekend kan verplaatsen in anderen – kortom, dat hij kan schrijven.
English:
The Flemish writer Guido van Heulendonk surprised with his first, original short story collection De echo van de raaf(1991). This was followed by De Vooravond and Paarden zijn ook varkens – for which he received the Gouden Uil for Fiction 1996. His book Aimez-vous les moules? unmistakably has the same qualities as his earlier work, but the tone is more mature and assured. The rough-grotesque edges have been smoothed over; where once stood a castle ruin, now stands a neat bourgeois house, and nature has retreated behind trimmed conifers. The psychopaths are in treatment, or have been replaced by ‘ordinary’ men and women with sons and daughters, family and neighbors, who all suffer from life and die from death. Like in De echo van de raaf, De vooravond, and Paarden zijn ook varkens, this book is steeped in oppression, loneliness, and confusion. Behind the carefully constructed orderly facade, the characters tirelessly and sincerely try to give life meaning, but only prove one thing: how elusive this existence ultimately is. Aimez-vous les moules? consists of fourteen stories, ranging in length from a few dozen words to thirty-two pages, about all possible human relationships. The longer stories are the strongest. Van Heulendonk proves once again with this collection that he can invent a plot, empathize with others excellently – in short, that he can write.
