Nederlands:
Mr. J.J. Wijnstroom was een jurist, dichter, prozaïst en biograaf. Hij was van 1927-1934 rechter-plaatsvervanger en rechter aan de arrondissementsrechtbank te Utrecht en schreef een boek over auteursrecht. Zijn debuutbundel was het Duitstalige werk “Erwachen” (1934). Wijnstroom bracht ook de nagelaten gedichten van René de Clercq en een biografie over hem uit. Hij was oprichter van de René de Clercq-prijs (‘voor verdiensten op dichterlijk en Dietsch gebied’, ook ‘Zilveren Eikenblad’ genoemd).
In 1938 publiceerde Wijnstroom “Dietsch verleden”, een bundel in tien delen. Menno ter Braak verwonderde zich in twee artikelen in Het Vaderland over deze reeks. Na de oorlog publiceerde hij bij Van Dishoeck nog één bundel, in 1946. Dat is deze bundel, “Maskers”. Het lijkt alsof hij als dichter in de vergetelheid is verdwenen, tot in 2002 het gedicht “De Dom van Utrecht” van hem in een bloemlezing verschijnt.
“Maskers” is een zeldzame bundel waarin Wijnstroom de complexiteit van menselijke emoties en de verschillende rollen die mensen in het leven aannemen, onderzoekt. De gedichten reflecteren op de thema’s identiteit, zelfbeschouwing en de wisselwerking tussen innerlijke gedachten en uiterlijke gedragingen. Zijn schrijfstijl kenmerkt zich door een zorgvuldige balans tussen melancholie en contemplatie, wat de bundel een tijdloze kwaliteit geeft.
English:
Mr. J.J. Wijnstroom was a jurist, poet, prose writer, and biographer. He served as a substitute judge and judge at the District Court of Utrecht from 1927-1934 and wrote a book on copyright law. His debut collection was the German-language work “Erwachen” (1934). Wijnstroom also published the posthumous poems and a biography of René de Clercq. He was the founder of the René de Clercq Prize (‘for merits in poetic and Dietsch fields’, also known as ‘Zilveren Eikenblad’).
In 1938, Wijnstroom published “Dietsch verleden”, a collection in ten parts. Menno ter Braak expressed his amazement in two articles in Het Vaderland about this series. After the war, he published another collection at Van Dishoeck in 1946. This is that collection, “Maskers”. He seemed to have faded into obscurity as a poet until 2002, when the poem “De Dom van Utrecht” appeared in an anthology.
“Maskers” is a rare collection in which Wijnstroom explores the complexity of human emotions and the different roles people play in life. The poems reflect on themes of identity, self-reflection, and the interplay between inner thoughts and outward behaviors. His writing style is characterized by a careful balance between melancholy and contemplation, giving the collection a timeless quality.
