Nederlands:
Brood en rozen door Sonja Prins is een dichtbundel die in 1953 in eigen beheer werd uitgegeven. Deze eerste editie bestaat uit 56 pagina’s en werd gestencild in een oplage van 300 exemplaren. De bundel heeft een formaat van 16,5 cm x 20,5 cm en is uitgevoerd als een genaaide softcover.
Sonja Prins (Haarlem, 14 augustus 1912) was een Nederlandse dichteres en schrijfster. Ze was de dochter van de schrijver en bohémien Apie Prins en een moeder die juriste was. Prins studeerde in Amsterdam, waar ze communiste werd en het internationale tijdschrift Front redigeerde. Haar eerste dichtbundel, “Proeve in strategie,” verscheen in 1933 onder het pseudoniem Wanda Koopman en bevatte gedichten met een sterk humanitair-sociale strekking.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam Prins deel aan het verzet, werd gevangen genomen en bracht de rest van de oorlog door in de vrouwengevangenis van het kamp Ravensbrück. Haar ervaringen daarover schreef ze in de autobiografische roman “De groene jas” (1949). Haar naoorlogse poëzie, waaronder “Brood en rozen,” werd aanvankelijk in eigen beheer uitgegeven en wordt gekenmerkt door engagement en een associatieve techniek.
Na een lange periode van stilte verschenen in de jaren zeventig opnieuw gedichten van haar hand, waarin de actualiteit centraal staat. Haar werk uit deze periode omvat “Notities” (1973) en “Dagboekgedichten” (1974). Ondanks modieuze tendensen blijft haar sociale bewogenheid oprecht. In 1975 verzamelde ze een groot deel van haar vroege poëzie in “Gedichten 1930-1958”. Naast haar poëzie werkte ze ook mee aan documentaires voor radio en tv, en schreef ze tv- en hoorspelen.
English:
Brood en rozen (Bread and Roses) by Sonja Prins is a poetry collection self-published in 1953. This first edition consists of 56 pages and was stenciled in an edition of 300 copies. The book measures 16.5 cm x 20.5 cm and is presented as a sewn softcover.
Sonja Prins (Haarlem, August 14, 1912) was a Dutch poet and writer. She was the daughter of writer and bohemian Apie Prins and a mother who was a lawyer. Prins studied in Amsterdam, where she became a communist and edited the international magazine Front. Her first poetry collection, “Proeve in strategie,” was published in 1933 under the pseudonym Wanda Koopman and contained poems with a strong humanitarian-social tendency.
During World War II, Prins participated in the resistance, was captured, and spent the remainder of the war in the women’s prison at Ravensbrück concentration camp. She wrote about her experiences in the autobiographical novel “De groene jas” (The Green Coat) (1949). Her post-war poetry, including “Brood en rozen,” was initially self-published and is characterized by engagement and an associative technique.
After a long period of silence, new poems appeared in the 1970s, focusing on contemporary issues. Her works from this period include “Notities” (Notes) (1973) and “Dagboekgedichten” (Diary Poems) (1974). Despite occasional fashionable tendencies, her social commitment remained genuine. In 1975, she collected much of her early poetry in “Gedichten 1930-1958”. In addition to her poetry, she contributed to documentaries for radio and TV and wrote TV and radio plays.
