Nederlands:
New York, eind jaren twintig van de vorige eeuw. Twee huizenblokken moeten tegen de vlakte en een zootje ongeregeld zorgt voor de sloop. Wilde geruchten doen de ronde dat de sloop niet nodig is, maar dat er met de grond gespeculeerd gaat worden. Er is sprake van sabotage en bij het instorten van een trap is een meisje omgekomen. De stemming is grimmig en de slopers, die onverdroten voortwerken, worden belaagd door de verdreven arme sloebers die vroeger in de blokken woonden: twee groepen verdoemden. Een leerjongen, die steeds door de slopers wordt gepest en van alles de schuld krijgt, weet niet beter of hij is Xavier X. Mortanse, een nog maar net aangekomen Hongaarse immigrant. Het enige wat hij zich herinnert is dat hij op een dag wakker werd op een kade in Amerika, met chocolaatjes in zijn broekzak en zijn voornaam op zijn pols getatoeëerd.
Langzaam maar zeker ontdekt Xavier steeds meer van zichzelf: dat hij fabuleus goed kan schaken, dat hij nooit een kompas nodig heeft, maar altijd zijn huis weer kan vinden en dat de zuster die hij achterliet Justine heet. Aan haar schrijft hij lange brieven, al begrijpt hij niet waarom hij nooit antwoord krijgt. Als Xavier tijdens het werk een houten kistje vindt, blijkt het een vreemde muziekdoos te zijn. En al zorgt buurvrouw Peggy goed voor de eenzame, magere jongen met de pianovingers, door de figuur in de muziekdoos heeft Xavier voor het eerst iemand gevonden om van te houden.
Aan het begin van dit even briljante als bizarre boek treffen we de hoofdpersoon, de dromerige ca. 18-jarige Xavier die zich slechts voedt met wat rauwe groente, op een groot sloopwerk in het New York van de jaren twintig. Een troosteloze ambiance, waarin de jongen zich staande houdt dankzij een vrolijke en zeer muzikale kikker in een kistje, die hij op de sloop vindt en waarmee hij uiteindelijk zelfs in een music hall op de planken belandt. Met desastreuze gevolgen, overigens. Hij trekt mensen aan met zijn mooie, sympathieke gezicht, maar op seksuele toenadering van zijn lieve buurmeisje Peggy reageert hij buitengewoon spastisch. Is hij wel van deze wereld? Hij heeft vage herinneringen aan Hongarije en aan een zus die Justine heet en die hij lange brieven schrijft. Aan het eind wordt Xaviers verbijsterende geheim onthuld. Met zijn barokke taal en de decadente wreedheden doet de Canadees Soucy (1958) soms denken aan James Purdy. Hij werd vooral bekend met de kleine roman Het meisje dat te veel van lucifers hield.
Gaétan Soucy (1958-2013) was een Canadese schrijver die bekend stond om zijn unieke en vaak surrealistische schrijfstijl. Zijn werk wordt gekenmerkt door complexe personages, intrigerende plots en een diepgaande verkenning van de menselijke psyche. Soucy’s romans, waaronder Music-Hall!, hebben hem een reputatie bezorgd als een van de meest originele stemmen in de hedendaagse literatuur.
English:
New York, late 1920s. Two blocks of houses are to be demolished, and a motley crew is responsible for the demolition. Wild rumors circulate that the demolition is unnecessary and that the land is being speculated on. There is talk of sabotage, and a girl has died in a staircase collapse. The mood is grim, and the demolition workers, who continue to work tirelessly, are harassed by the displaced poor wretches who used to live in the blocks: two groups of the damned. An apprentice, who is constantly bullied by the demolition workers and blamed for everything, knows no better than that he is Xavier X. Mortanse, a recently arrived Hungarian immigrant. The only thing he remembers is waking up on a dock in America one day, with chocolates in his pocket and his first name tattooed on his wrist.
Gradually, Xavier discovers more about himself: he is fabulously good at chess, never needs a compass, but always finds his way home, and has a sister named Justine, to whom he writes long letters, though he does not understand why he never gets a reply. When Xavier finds a wooden box during work, it turns out to be a strange music box. And although neighbor Peggy takes good care of the lonely, skinny boy with piano fingers, through the figure in the music box, Xavier has found someone to love for the first time.
At the beginning of this brilliant yet bizarre book, we meet the protagonist, the dreamy, approximately 18-year-old Xavier, who only feeds on raw vegetables, at a large demolition site in 1920s New York. In a desolate environment, the boy keeps himself afloat thanks to a cheerful and very musical frog in a box, which he finds at the demolition site and with which he eventually ends up on stage in a music hall. With disastrous consequences, by the way. He attracts people with his handsome, sympathetic face, but reacts extremely spasmodically to sexual advances from his sweet neighbor girl Peggy. Is he even of this world? He has vague memories of Hungary and of a sister named Justine, to whom he writes long letters. At the end, Xavier’s astonishing secret is revealed. With his baroque language and decadent cruelties, Canadian Soucy (1958) sometimes reminds one of James Purdy. He became particularly well-known with the novella The Little Girl Who Was Too Fond of Matches.
Gaétan Soucy (1958-2013) was a Canadian writer known for his unique and often surreal writing style. His work is characterized by complex characters, intriguing plots, and a deep exploration of the human psyche. Soucy’s novels, including Music-Hall!, have earned him a reputation as one of the most original voices in contemporary literature.
