Nederlands
Reizigers in de anti-tijd, geschreven door Hugo Raes en gepubliceerd in 1970, is een fantastische en surrealistische roman die een gezin volgt op een vreemde reis door tijd en ruimte. Na hun ontsnapping uit het fictieve land Vredeland, belanden de hoofdpersonen met hun boot in een “tegentijdse stroming”, een concept dat de normale tijdsbeleving volledig omkeert. Ze worden meegesleept in een surrealistische tocht door de ‘anti-tijd’, waarin ze de meest bizarre en wonderlijke avonturen beleven.
De roman combineert elementen van een klassieke reisverhaal met surrealistische en maatschappijkritische thema’s. De sfeer doet denken aan de angstvisioenen van Edgar Allan Poe en de avontuurlijke fantasieën van Jules Verne. Raes beschrijft de zoektocht van het gezin met een intensiteit en verbeeldingskracht die de lezer voortdurend in spanning houden. De ‘anti-tijd’ waarin ze zich bevinden, fungeert als een metaforische ruimte waarin de gebruikelijke regels van tijd en logica niet gelden, wat leidt tot een reeks absurde en droomachtige gebeurtenissen.
Raes verweeft verschillende literaire stijlen in zijn vertelling. De liefdesscènes, die realistisch en gedetailleerd zijn beschreven, roepen herinneringen op aan de werken van Henry Miller, terwijl de beschrijvingen van oorlogsgeweld een scherp maatschappijkritisch karakter hebben. Zijn stijl is suggestief en plastisch, met een scherp oog voor cynische humor die de ernst van de avonturen verzacht.
Door de surrealistische en maatschappijkritische aspecten van het verhaal legt Raes een scherpe kritiek op de samenleving bloot, waarbij hij de lezer confronteert met de absurditeten en tegenstrijdigheden van het menselijke bestaan. Zijn rijke verbeelding en beeldende taalgebruik creëren een unieke leeservaring waarin de grenzen tussen realiteit en fantasie voortdurend vervagen. Reizigers in de anti-tijd is een roman die niet alleen vermakelijk is door zijn wonderlijke avonturen, maar ook uitnodigt tot diepere reflectie op tijd, maatschappij, en de menselijke conditie.
Hugo Raes (1929-2013) was een vooraanstaande Belgische auteur, bekend om zijn experimentele benadering van literatuur en zijn vermogen om surrealistische elementen te verweven met maatschappijkritiek. Geboren in Antwerpen, begon Raes zijn carrière als dichter voordat hij zich richtte op proza. Zijn werk staat bekend om zijn diepe exploratie van de menselijke psyche, zijn kritische blik op de maatschappij, en zijn innovatieve narratieve structuren.
Raes werd meerdere malen bekroond voor zijn bijdragen aan de Vlaamse en Nederlandse literatuur. Zijn verhalen, zoals te zien in Reizigers in de anti-tijd, blijven relevant door hun verkenning van tijdloze thema’s zoals menselijke relaties, maatschappelijke veranderingen, en de zoektocht naar betekenis in een vaak verwarrende wereld. Raes’ vermogen om complexe ideeën en surrealistische beelden te combineren met een toegankelijke schrijfstijl heeft hem een blijvende invloed in de literaire wereld gegeven.
English
Reizigers in de anti-tijd (Travelers in Anti-Time), written by Hugo Raes and published in 1970, is a fantastic and surreal novel that follows a family on a bizarre journey through time and space. After escaping from the fictional land of Vredeland, the main characters find themselves adrift in their boat within an “anti-time stream,” a concept that entirely subverts the normal perception of time. They are swept into a surreal adventure through ‘anti-time,’ experiencing the most extraordinary and wondrous events.
The novel blends elements of a classic travel narrative with surreal and socially critical themes. The atmosphere is reminiscent of the terror visions of Edgar Allan Poe and the adventurous fantasies of Jules Verne. Raes describes the family’s quest with an intensity and imaginative force that keeps the reader constantly engaged. The ‘anti-time’ they encounter serves as a metaphorical space where the usual rules of time and logic do not apply, leading to a series of absurd and dream-like incidents.
Raes interweaves various literary styles in his narrative. The love scenes, described realistically and in detail, evoke memories of the works of Henry Miller, while the descriptions of wartime violence possess a sharp social critique. His style is suggestive and vivid, with a keen eye for cynical humor that mitigates the gravity of the adventures.
Through the surreal and socially critical aspects of the story, Raes exposes a sharp critique of society, confronting the reader with the absurdities and contradictions of human existence. His rich imagination and vivid language create a unique reading experience where the boundaries between reality and fantasy are constantly blurred. Reizigers in de anti-tijd is a novel that not only entertains with its fantastic adventures but also invites deeper reflection on time, society, and the human condition.
Hugo Raes (1929-2013) was a prominent Belgian author known for his experimental approach to literature and his ability to blend surreal elements with social criticism. Born in Antwerp, Raes began his career as a poet before turning to prose. His work is known for its deep exploration of the human psyche, his critical view of society, and his innovative narrative structures.
Raes was awarded multiple times for his contributions to Flemish and Dutch literature. His stories, as seen in Reizigers in de anti-tijd, remain relevant through their exploration of timeless themes such as human relationships, social change, and the search for meaning in a frequently confusing world. Raes’ ability to combine complex ideas and surreal imagery with an accessible writing style has given him a lasting influence in the literary world.
