Nederlands:
De Argentijnse intellectueel Horacio Oliveira keert na jarenlange ballingschap terug naar Buenos Aires en opent met een vriend een psychiatrische inrichting. Al snel staat hij zelf aan de rand van de krankzinnigheid. “Rayuela: een hinkelspel” is een fascinerend literair experiment: je kunt de hoofdstukken achter elkaar lezen, maar je mag het boek ook opvatten als een hinkelbaan. Onder de bewonderaars van het boek bevinden zich onder andere Gabriel Garcia Marquez, Roberto Bolano en Mario Vargas Llosa, maar ook onder de jongere generatie geniet het in veel landen een cultstatus.
Met “Rayuela: een hinkelspel” krijgt de lezer twee boeken voor de prijs van één. Julio Cortázar maakte namelijk een onderscheid tussen de actieve, medeplichtige lezer, die niet te beroerd is om zijn hersens te gebruiken, en de passieve, ‘vrouwelijke lezer’, die de voorkeur geeft aan een lineair, lekker weg lezend verhaal. Conservatievelingen lezen de roman netjes van voren naar achteren en eindigen met hoofdstuk 56. Wie avontuurlijker is aangelegd, kiest voor de ‘uitgebreide versie’, begint bij hoofdstuk 73 en hinkelt vervolgens kriskras door het boek, volgens de aanwijzingen van de auteur.
Rayuela is een spel dat iedereen op zijn manier mag spelen. Het is een programmaverklaring en een pleidooi voor een ludieke, door het surrealisme geïnspireerde manier van leven. Want humor was voor de Argentijnse auteur een bloedserieuze zaak.
‘Als ik Rayuela niet had geschreven, dan had ik me waarschijnlijk in de Seine gegooid,’ zei Cortázar. In 1951 had hij Buenos Aires ingeruild voor Parijs, waar het in die dagen krioelde van de bohemiens. De auteur liep er rond met zijn ziel onder de arm en proefde er ‘de slechte smaak van de leegte’, net als zijn hoofdpersoon, de Argentijnse intellectueel Horacio Oliveira. De held doolt er door de straten met zijn vriendin, La Maga, en filosofeert er nachtenlang op los met zijn kompanen. Die doen niets anders dan de liefde bedrijven, naar jazz luisteren, de ene sigaret na de andere opsteken en over de zin en de onzin van het bestaan palaveren. Net als Oliveira zocht Cortázar zijn leven lang naar authenticiteit, die in de saaie, door tradities en conventies geregeerde werkelijkheid niet te vinden was. De auteur was er grondig van overtuigd dat de mensheid een verkeerde weg was ingeslagen, die onherroepelijk naar de ondergang leidde. Rayuela was een inventaris van zijn persoonlijke twijfels, en een poging om het westerse rationalisme onderuit te halen.
Met dit vernieuwende, hoogst originele en jazzy cultboek zette Julio Cortázar de Argentijnse literatuur op de wereldkaart.
Julio Cortázar (1914-1984) was een Argentijnse schrijver, dichter en essayist, die vooral bekend is om zijn experimentele romans en korte verhalen. Hij wordt vaak geassocieerd met de Latijns-Amerikaanse boom, een literaire beweging van de jaren zestig en zeventig. Cortázar’s werk staat bekend om zijn innovatieve stijl, speelse structuur en diepte van filosofische en existentiële thema’s.
English:
The Argentine intellectual Horacio Oliveira returns to Buenos Aires after years of exile and opens a psychiatric clinic with a friend. Soon, he himself teeters on the brink of insanity. “Rayuela: a hopscotch game” is a fascinating literary experiment: you can read the chapters sequentially, but you may also treat the book as a hopscotch court. Admirers of the book include Gabriel Garcia Marquez, Roberto Bolano, and Mario Vargas Llosa, and among the younger generation, it enjoys a cult status in many countries.
With “Rayuela: a hopscotch game,” the reader gets two books for the price of one. Julio Cortázar distinguished between the active, complicit reader who is not afraid to use their brains and the passive, ‘female reader’ who prefers a linear, easily readable story. Conservatives read the novel neatly from front to back, ending with chapter 56. Those who are more adventurous choose the ‘extended version,’ starting at chapter 73 and then hopscotching through the book according to the author’s instructions.
Rayuela is a game everyone can play in their own way. It is a programmatic declaration and a plea for a playful, surrealism-inspired way of life. For the Argentine author, humor was a serious matter.
‘If I hadn’t written Rayuela, I probably would have thrown myself into the Seine,’ Cortázar said. In 1951, he traded Buenos Aires for Paris, which was teeming with bohemians at the time. The author wandered around with his soul in his hand and tasted ‘the bitter taste of emptiness,’ just like his protagonist, the Argentine intellectual Horacio Oliveira. The hero roams the streets with his girlfriend, La Maga, and philosophizes all night long with his comrades. They do nothing but make love, listen to jazz, chain-smoke, and discuss the meaning and nonsense of existence. Like Oliveira, Cortázar spent his life seeking authenticity, which he could not find in the dull, tradition- and convention-bound reality. The author was deeply convinced that humanity had taken the wrong path, inevitably leading to its downfall. Rayuela was an inventory of his personal doubts and an attempt to undermine Western rationalism.
With this innovative, highly original, and jazzy cult book, Julio Cortázar put Argentine literature on the world map.
Julio Cortázar (1914-1984) was an Argentine writer, poet, and essayist, best known for his experimental novels and short stories. He is often associated with the Latin American boom, a literary movement of the 1960s and 1970s. Cortázar’s work is known for its innovative style, playful structure, and depth of philosophical and existential themes.
