Nederlands:
Een opgroeiend jongetje analyseert het gedrag van zijn oudere medemensen die een natuurlijke drang tot geweld, uit liefde of uit haat en om veel meer redenen, niet kunnen of willen weerstaan. Drie dagen voor de oorlog uitbreekt, neemt hij het besluit niet verder te groeien. Een fascinerend thema, geplaatst in Israël, waar de mensen steeds opnieuw, maar anders, onbewust of bewust, verzeild raken in het geweld. Een meeslepend boek, tot in de details. Gevoelens in relaties zijn zelden onbaatzuchtig. De auteur doorgrondt die via de kinderogen meesterlijk, filmisch en op z’n Amerikaans in wisselende episodes tussen karakters die elkaar in ‘t oog houden, bladzijden lang, want: ‘de hel, dat zijn de anderen’ (Sartre).
David Grossman (1954) is een Israëlische auteur die bekend staat om zijn diepgaande analyses van menselijke emoties en gedragingen. In “De grammatica van het gevoel” gebruikt hij de perspectieven van een jong kind om complexe thema’s zoals geweld en relaties te verkennen. Het boek speelt zich af in Israël en onderzoekt hoe mensen, zowel bewust als onbewust, steeds weer in gewelddadige situaties terechtkomen. Grossman weet deze gevoelens meesterlijk te beschrijven door de ogen van het kind, wat zorgt voor een filmische en boeiende leeservaring. Hij slaagt erin de nuances van menselijke interacties bloot te leggen, waardoor de lezer wordt meegenomen in de diepere lagen van het verhaal.
English:
A growing boy analyzes the behavior of his older peers who cannot or do not want to resist a natural urge to violence, out of love or hatred, and for many other reasons. Three days before the war breaks out, he decides not to grow any further. A fascinating theme, set in Israel, where people continuously, but differently, unconsciously or consciously, get involved in violence. A compelling book, down to the details. Feelings in relationships are rarely selfless. The author masterfully explores these through the child’s eyes, in a cinematic and American-style way, in varying episodes between characters who keep an eye on each other for pages long, because: ‘hell is other people’ (Sartre).
David Grossman (1954) is an Israeli author known for his profound analyses of human emotions and behaviors. In “The Grammar of Feelings,” he uses the perspectives of a young child to explore complex themes such as violence and relationships. The book is set in Israel and examines how people, both consciously and unconsciously, repeatedly find themselves in violent situations. Grossman masterfully describes these emotions through the child’s eyes, resulting in a cinematic and captivating reading experience. He succeeds in exposing the nuances of human interactions, drawing the reader into the deeper layers of the story.
