Nederlands
De romantici van Nâzim Hikmet vertelt het verhaal van Ahmet, een alter ego van de auteur, die terugkijkt op zijn eigen leven. Ahmet blikt terug op zijn jeugd en zijn vlucht uit Istanbul naar Anatolië, waar de onafhankelijkheidsstrijd begon. Hij beschrijft zijn vertrek naar de Sovjetunie en de heimwee naar Turkije die hem langzaam verteert. Daarnaast kijkt hij vooruit naar periodes waarin vrienden in Turkije aan vervolgingen en vreselijke martelingen blootstaan. De roman combineert op innemende wijze de politieke omstandigheden met de subjectieve beleving van Ahmet, die tot uiting komt in zijn verliefdheden, jaloezie, twijfel, onzekerheid en medeleven met gemartelde vrienden.
Turkije’s grootste schrijver, Nâzim Hikmet, leefde van 1902 tot 1963. Hij werd geboren in Saloniki en stierf in Moskou als balling. Er staat nu een standbeeld van hem in Ankara; hij is echter nog niet volledig gerehabiliteerd, aangezien hij op grond van zijn communistische opvattingen als landverrader wordt beschouwd. Dit is zijn tweede grote werk dat bij deze uitgever in het Nederlands is vertaald (na Mensenlandschappen). De hoofdpersoon in deze roman kijkt terug op zijn leven, zijn jeugd, de Turkse onafhankelijkheidsstrijd (1919-1923), zijn vertrek naar de Sovjet-Unie, en zijn heimwee naar Turkije. Deze zeer autobiografische gegevens zijn het hoofdthema in al zijn werken. Naast schrijver was Hikmet een groot dichter; dit werk is zijn enige echte roman en tevens zijn laatste werk. De hoofdpersoon Ahmet is politiek geëngageerd, maar vooral een mens van zijn tijd met al zijn jaloezie, verliefdheden, angsten en medelevendheid met zijn gemartelde vrienden.
English
The Romantics by Nâzim Hikmet tells the story of Ahmet, an alter ego of the author, who looks back on his own life. Ahmet reflects on his youth and his escape from Istanbul to Anatolia, where the independence struggle began. He describes his departure to the Soviet Union and the homesickness for Turkey that slowly consumes him. Additionally, he looks forward to periods where friends in Turkey endure persecution and terrible torture. The novel combines the political circumstances with the subjective experience of Ahmet in an endearing manner, expressing his loves, jealousy, doubts, uncertainties, and sympathy for tortured friends.
Turkey’s greatest writer, Nâzim Hikmet, lived from 1902 to 1963. He was born in Salonika and died in Moscow as an exile. There is now a statue of him in Ankara, though he has not been fully rehabilitated, as he is still considered a traitor due to his communist beliefs. This is his second major work translated into Dutch by this publisher (after Human Landscapes). The protagonist in this novel looks back on his life, his youth, the Turkish War of Independence (1919-1923), his departure to the Soviet Union, and his homesickness for Turkey. These highly autobiographical elements are the main theme in all his works. Besides being a writer, Hikmet was a great poet; this work is his only true novel and also his last work. The protagonist Ahmet is politically engaged but above all a man of his time with all his jealousy, loves, fears, and compassion for his tortured friends.
