Veel vrouwen, af en toe een man

Hemmerechts, Kristien

Hemmerechts, Kristien. Veel vrouwen, af en toe een man. Amsterdam / Antwerpen: Atlas, 1995. 157 pages. Volumes: 1 of 1 volume. Second Edition. 203 mm. x 126 mm..
Condition: Fine. Softcover. Sewn Softcover.

SUMMARY:
Ze noemde ons haar drie gratiën. Niet de drie gratiën, maar háár drie gratiën, om duidelijk te maken dat we alleen maar gratiën werden genoemd omdat zij ons gratiën noemde. Wij waren meisjes uit de provincie van wie de ouders net genoeg verdienden om hun dochters naar een goedkope kostschool te sturen. Een rosse, een zwarte en een blonde; Cecilie, Ella en Lucie.

Jouw moeder, die toch haar dochter was, hoorde er niet bij. Er waren slechts drie gratiën, drie gezellinnen van Venus. Ik, Lucie, was haar lieveling. Op het feest van Sint-Lucia liet ze me een kroon met kaarsen dragen. Lucifer, noemde ze me lachend, zij die het licht brengt.

Recensie(s)
De drie gratiën uit de proloog van deze kleine roman waren drie interne leerlingen van een door nonnen bestierde meisjeskostschool. Zij werden zo genoemd door hun bewonderde lerares Latijn, van wie een dochter ook bij hen in de klas zat. Háár dochter heeft psychologie gestudeerd en wordt tegen wil en dank lerares op dezelfde school waar haar grootmoeder les gaf en waar de drie gratiën, van wie er één directrice is geworden, eveneens werken. Er zijn twee met dunne lijntjes aan elkaar verbonden geschiedenissen, waarvan die uit het verleden (kort na de Tweede Wereldoorlog) wordt verteld door de directrice en de andere (het heden) door de kleindochter. Er heeft zich in dat verleden een klein drama afgespeeld rond de zuster-surveillante Ursula (een veelbetekenende naam in dit verband) die van de lerares Latijn niet meemocht op een schoolreisje naar Trier. Aan de andere kant is er de (seksueel) gefrustreerde kleindochter, getrouwd met een man die plekken opzoekt waarvan oude foto’s bestaan en deze dan opnieuw fotografeert. Dit goedgeschreven boek laat je ook na herhaalde lezing niet los. .