Schierbeek 70

Schierbeek, Bert

Schierbeek, Bert. Schierbeek 70. Amsterdam: Uitgeverij De Bezige Bij, 1988. 76 pages. [Edition unknown].

SUMMARY:
Bij gelegenheid van de zeventigste verjaardag van de auteur is een aantal teksten bijeengebracht, die voornamelijk zijn veelzijdigheid naar voren moeten halen. Geen liber amicorus in engere zin -persoonlijke zaken komen niet of nauwelijks aan de orde- aldus eindredacteur Toon van Severen; het accent ligt op zijn werk en op zijn doen en laten als literator. “Het Boek Ik” (1951), dat destijds zo’n furore maakte, krijgt grote aandacht, vooral in de bijdrage van Jan Willem Holsbergen, ook in algemeen maatschappelijke zin. Lucebert en H.C. ten Berge plaatsen het werk in literatuur-historisch verband, terwijl Fons Elders een literair-filosofische analyse heeft ondernomen. Ook de betrokkenheid van de auteur bij andere vormen van kunst wordt behandeld. Het boekje besluit met een interview met de schrijver zelf over zijn opmerkelijke reislust: de mogelijkheid om plaats en tijd te verwisselen. Het geheel is fraai en rijk geïllustreerd.

Lambertus Roelof (Bert) Schierbeek (Glanerbrug, 28 juni 1918 – Amsterdam, 9 juni 1996) was een Nederlands schrijver, die aan de wieg stond van de Vijftigers, een belangrijke literaire beweging waarvan onder anderen Remco Campert, Simon Vinkenoog, Gerrit Kouwenaar, Lucebert en Jan Elburg deel uitmaakten.
Schierbeek verzette zich tegen traditioneel taalgebruik en literaire patronen. In 1951 publiceerde hij Het boek Ik, dat wordt beschouwd als het eerste Nederlandse experimentele prozaboek. De breuk met de traditie was compleet. De roman lijkt opgebouwd te zijn zonder verhaallijn en uit niet meer dan associaties van woorden en gedachten te bestaan.
Niet iedereen was gecharmeerd van deze nieuwlichterij. Gerard Reve noemde het “woordkakkerij”, maar Willem Frederik Hermans had wel waardering voor de vernieuwer en prees het boek. Een vrij ongebruikelijk gebaar, want Hermans was nooit royaal met complimenten aan collega’s. Het boek verkocht bovendien goed. In totaal gingen er ruim 60.000 exemplaren over de toonbank.
Schierbeek werkte nauw samen met schilders als Karel Appel en Lucebert. Hij vroeg deze kunstenaars zijn werk te illustreren, later werkte hij ook andersom en liet zich inspireren door litho’s en gravures.
Schierbeek was een literaire alleskunner. Hij schreef romans, verhalen, toneelstukken, essays en gedichten, al was het onderscheid tussen de verscheidene vormen niet altijd even duidelijk. Een episch gedicht liet zich lezen als een kort verhaal en zijn verhalen zijn dichterlijk van vorm..