De grond onder haar voeten

Rushdie, Salman

Rushdie, Salman. [Translated by Emeis, Marijke – Van Santen, Karina – Vosmaer, Martine]. De grond onder haar voeten. Amsterdam / Antwerpen: Contact, 1999. 620 pages. Volumes: 1 volume. First Edition. 15,2 cm. x 23,1 cm.
Condition: Fine. Softcover. Perfect binding.

SUMMARY:
Aan het begin van deze overweldigende Rushdie komt de gevierde zangeres Vina Aspara terecht in een verwoestende aardbeving. Vanaf dat moment zal niemand haar ooit nog zien, ook Ormus Cama niet, de minnaar die zijn hele leven in de muziek naar haar blijft zoeken.

De grond onder haar voeten geeft een prachtig beeld van de veranderende tijdgeest, van de cultuurverschillen tussen Oost en West en ook van de geschiedenis van de popmuziek. Behalve een verhaal over liefde, dood en rock-‘n-roll is het een briljante hervertelling van de mythe van Orpheus.

Salman Rushdie won in 1981 met Middernachtskinderen de Booker Prize. Daarna volgden onder meer De duivelsverzen (1988) en De laatste zucht van de Moor (1995). Rushdies werk wordt vertaald in een groot aantal landen en werd verschillende keren bekroond.

RECENSIE:
Deze roman zit vol sagenrijke familiegeschiedenissen. Personen worden helden, helden worden aards. Soms krijgen ze mythische proporties, met name popzangeres Vina (Madonna?), die als een rockende, scheldende, betoverende, copulerende hemelse nimf de rode draad van het boek vormt. In het begin wordt zij verzwolgen door de aarde en sterft. De roman bestaat niet alleen uit een orfische zoektocht naar haar levensverhaal, maar ook uit een aaneenrijging van ware en overdrachtelijke cataclysmen. Naast Vina zijn er nog twee hoofdrolspelers, beiden haar minnaars. Een, de ik-figuur, is fotograaf, de ander musicus-componist. Met (pop)muziek als permanente ondertoon trekt Rushdie al zijn erudiete en verhalende registers open, met veel taalknutselarij en woordspelletjes, als in een verbaal multimediacircus. Daarnaast speelt nog een tiental personen, veelal familieleden, een hoofdrol. Schijn en werkelijkheid, normaal, abnormaal en paranormaal, liefde en muziek worden in een diabolische taalstroom vervlochten. Rushdie schept een platform voor de roman maar ondergraaft tegelijk de grond onder de voeten van de lezer. Goed vertaald..