Het plantaardig bewind

Hamelink, Jacques

Hamelink, Jacques. Het plantaardig bewind. Zes verhalen. Amsterdam: Polak & Van Gennep, 1967. 136 pages. Volumes: 1 volume. Fourth Edition. 13,1 cm. x 20,9 cm.
Condition: Fine. Softcover. Sewn Softcover.

SUMMARY:
Bundel met 6 beklemmende en mysterieuze verhalen. “Een opgehouden onweer”: een groep jongens trekt het verboden moerasgebied om hun dorp in, en daarbij komt er één, een ziekelijke eenzame jongen die echter de moerassen goed kent, ten gevolge van een ontploffing om. Op het eind wordt plotseling een scherpe wending naar het heden gemaakt; een andere ervaring, niet minder gruwelijk maar meer verborgen, wordt meegedeeld, en een verband tussen de twee belevenissen wordt gesuggereerd. “Het wandelende woud”: gaat over het waak- en droom-leven van de ex-koddebeier Josias Mure. Is Mure op de eerste pagina wakker? Droomt hij? Zijn belevenissen zijn gek genoeg: een den, die de man zelf in zijn tuin geplant heeft, staat op een morgen op het pad. In een droom gaat het woud aan het wandelen. Mure slaat op de vlucht en wordt zelf een boom. Maar is dat wel zo? “Brandoffer op zondag”: een groep jongens, de leden van een protestantse jeugdgroep, kamperen met hun leider in de duinen. Eén van hen is een buitenstaander, de katholiek Reu. Enkelen van de anderen betrappen hem met een onbekend meisje. Zij besluiten dat hij gestraft moet worden. ‘s Avonds lokken zij hem mee de duinen in, waar zij hem, in extase gebracht door de zee, de maan en elkaar, in een holle boomstam vastbinden, en met petroleum overgoten in brand steken. “Door een vlies van slaap en tranen”: het 7-jarige jongetje Sebastiaan durft, uit angst voor zijn pleegouders, niet naar huis. In een park ontmoet hij een jonge vrouw, die hem mee naar huis neemt. Daar krijgt hij te eten, wordt door haar in bad gestopt, en later naar huis gebracht. Als herinnering krijgt hij een mooie schelp. Later ontmoet hij de dame weer. Maar gebeurt het allemaal in Sebastiaans dromen of is het werkelijkheid? bestaat die jonge vrouw eigenlijk wel echt? Voorts nog: “An den Knaben Elis” en “Grafbeeld in ontijd”.