Hanne Ton

Govaerts, Jo

Govaerts, Jo. Hanne Ton. Leuven: Kritak, 1987. 39 pages. Volumes: 1 volume. First Edition. Deze dichtbundel werd in opdracht van Standaard Boekhandel ter gelegenheid van de Boekenweek 1987 uitgegeven. 12,5 cm. x 20 cm.
Condition: Fine. Softcover. Perfect binding.

SUMMARY:
In deze bundel figureren thema’s als: verwondering over de dagelijks terugkerende natuurverschijnselen, de tegenstelling tussen schijn en wezen, de taal als spelvorm, een fascinatie voor de dood, de doden en het begraven en de zin van het bestaan, gemeten aan tijd, ruimte en menselijk contact. Deze zestienjarige, opvallend talentvolle dichteres heeft in deze “ik-gedichten” reeds een aanzienlijke vaardigheid bereikt in het oproepen van sferen en vooral in het woordenspel. Dit laatste geeft tevens haar beperking aan: vooral in de slotregels van de gedichten streeft ze naar koddige, spirituele opmerkingen, die in -te- veel gevallen de zeggingskracht van het voorafgaande nadelig beinvloeden. Die pointes hebben geen vervreemdend of ironisch effect; ze zijn alleen maar “leuk”. Poezie zoals we aantreffen in schoolkranten, maar dan wel van een hoog niveau. Vooral onder jongeren zal de bundel weerklank vinden.

OVER JO GOVAERTS: Vlaams dichteres en vertaalster (Leuven 23.6.1972). Govaerts studeerde slavistiek in Leuven. Ze verbleef enige tijd in Warschau, waar ze het werk van de Poolse auteur Zbigniew Hebert bestudeerde. Ze vertaalde de poëzie van de Poolse dichter Wislawa Szymborska.
Op veertienjarige leeftijd debuteerde ze met een bundel poëzie in Hanne Ton (1987). Het is soms sarcastische, soms humoristische poëzie, maar soms is de toon uitgesproken pessimistisch. In haar tweede bundel De twijfelaar (1989) komen introspectieve belijdenisgedichten, kritische observaties van de werkelijkheid, maar ook wat meer taalgerichte verzen voor. Een latere bundel als Apenjaren (1998) is een mengeling van jeugdherinneringen, liefdespoëzie, beeldgedichten en poëzie over het mislukken van contact via de taal. Soms experimenteert ze met taal, maar sommige verzen zijn eenvoudig geschreven in een parlandostijl..